Miranda van der Wijst-Biemans
‘Het is tijd om een nieuwe uitdaging aan te gaan’
Het ommetje start vanaf de Busselsesteeg en gaat via het waterwingebied. We lopen zo door buurtschap De Donk. Daar woont Miranda van der Wijst-Biemans (49) met haar man Arnoud en hun twee zonen Tim (19) en Dirk (17). Dit jaar alweer 25 jaar.
FAMILIEMENS
Miranda is geboren en getogen aan de Vinkelsestraat in Heesch. Ze woonde daar naast het stamhuis van onze familie. Onze familie inderdaad, want Miranda is namelijk mijn jongste nichtje. Onze opa en oma woonden bij hen in. “Maar daar weet ik niet zoveel meer van, ik was nog heel jong toen zij stierven.” Ze is het dus gewend om omringd te worden door familie. Want toen ze in Loosbroek kwam wonen bleven haar schoonouders naast hen wonen. Haar schoonvader is al een aantal jaren geleden overleden maar haar schoonmoeder woont er nog steeds. “Het is heel fijn om in de buurt te zijn, we komen geregeld bij elkaar over de vloer, we drinken samen koffie en als er iets is zijn we er voor elkaar. Ik ben wel een familiemens, ons mam en mijn zus spreek ik bijna dagelijks.”
WERK EN STUDIE
“2025 is mijn jaar!” vertelt ze enthousiast. “Ik ben met een opleiding begonnen, zit op tennisles en werk zo nu en dan bij café Alleman, allemaal nieuwe dingen. Druk maar uitdagend en dat betekent hier thuis dat er soms wat meer gedaan moet worden en dan springen ze bij zonder te mopperen.” Miranda is psychiatrisch verpleegkundige en werkt bij de GGZ in Oss waar ze specialistische ambulante begeleiding biedt aan mensen die zelfstandig wonen, maar wel ondersteuning nodig hebben. Ze doet dit al 29 jaar en vond het tijd om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Daarvoor is ze met een eenjarige studie begonnen. “Het is een interessante opleiding waarmee ik praktijkondersteuner bij een huisartsenpraktijk kan worden en daarom loop ik momenteel stage in Nistelrode, dit doe ik naast mijn werk en studie.”
SPELLETJESAVOND
In haar vrije tijd staat ze regelmatig achter de bar bij Sportclub Loosbroek met de Barmaatjes. “Wij zijn de zaterdagclub van de kantine. Die heb ik mede opgezet. We zijn klein begonnen en we hebben nu een vaste groep die het gezellig vindt om bardiensten te draaien op zaterdag. Verder ben ik gestart met tennislessen. Het is echt leuk en ik ben actief bezig. Bij de sportclub is lekkere reuring, er is veel bedrijvigheid met al die trainingen en nu de fietsclub die aansluit. Dat doen we toch maar met z’n allen!” Verder gaat ze samen met haar schoonzusje hardlopen, iedere week zo’n 10 kilometer. “En we hebben een spelletjesavond, met z’n vieren komen we maandelijks bij elkaar om bij te kletsen maar ook voor de spelletjes!” Af en toe staat ze ook achter de bar bij Café Alleman. “Leuk om te doen maar alleen als ik tijd heb.” Ze is getrouwd met een boer, maar op mijn vraag of ze zichzelf een boerin voelt antwoord ze hardgrondig: “Nee, ik ben geen boerin. Ik help met de boekhouding maar er gaan weken voorbij dat ik niet in de stallen kom. Ik ben van binnen en ga buitenshuis werken, het boeren laat ik aan Arnoud over.” Bij de achterdeur hangt een bord met daarop ‘Leef het leven dag voor dag’. En dat doen ze daar.
Tekst: Willemien Manders | Foto: Wim Roefs