Wendy van Haaren
‘Ik voel me helemaal op mijn plek hier in Loosbroek’
Wendy van Haaren (39) woont met haar man Erik en hun kinderen Amber (7), Vera (5) en Hugo (3) in de Molenhoeven. Als klein meisje wist Wendy al dat ze later in de zorg wilde werken. “In eerste instantie koos ik voor fysiotherapie, maar daar werd ik uitgeloot. Toen ben ik verpleegkunde gaan studeren en ik voelde meteen: dit klopt! Later specialiseerde ik me als onderzoeksverpleegkundige. Als kind schreef ik in vriendinnenboekjes ‘later word ik verpleegster’. Naarmate je ouder wordt, groeit die droom mee: ‘Ik wil later het geneesmiddel tegen kanker uitvinden.’ Hoe bijzonder is het dan dat je via je werk daar daadwerkelijk aan kunt bijdragen?”
Geneesmiddelen
Wendy vertelt enthousiast over haar werk: “Ik heb jarenlang gewerkt als verpleegkundige. Omdat ik me wilde verdiepen in hoe we de zorg in Nederland kunnen verbeteren, ben ik Verplegingswetenschap gaan studeren. Na mijn studie ging ik aan de slag als researchverpleegkundige in een onderzoek naar nieuwe geneesmiddelen tegen kanker. In deze rol begeleidde ik patiënten, bewaakte ik hun kwaliteit van leven en fungeerde ik als spreekbuis richting de artsen. Het was enorm dankbaar werk, dat goed voelde omdat het resultaat ertoe doet. Je kunt echt verschil maken voor patiënten. We hebben in het onderzoek veel mensen kunnen helpen, maar helaas niet iedereen – omdat een nieuwe behandeling niet voor iedereen werkt. Dat grijpt je aan. Het werk is prachtig, maar ook intens. Zeker in combinatie met een jong gezin thuis. Na twaalf jaar oncologie besloot ik daarom om een overstap te maken.”
Samenwerking
Inmiddels werkt Wendy alweer een jaar aan een ander bijzonder en grootschalig Europees onderzoek. “Ons doel is om een zeer betrouwbare AI-tool te ontwikkelen die ervoor zorgt dat patiënten precies de medicatie krijgen die het beste bij hen past. Zo hoeven ze minder medicijnen te slikken en hebben ze minder last van bijwerkingen. Als researchverpleegkundige begeleid ik ook hier de patiënten. Ik denk nog vaak: Yes! Ik mag hieraan meewerken. We kunnen echt iets betekenen voor patiënten, en de samenwerking met slimme artsen, verpleegkundigen en technici uit heel Europa maakt het extra bijzonder. Over een jaar hopen we de AI-tool af te hebben en in te kunnen zetten in het ziekenhuis.”
Korfbalmoeder
Naast haar werk en haar gezin is Wendy druk met allerlei gezellige activiteiten. “Op het sportpark stond ik eerst alleen als korfbalmoeder langs de lijn, maar inmiddels sta ik zelf op de tennisbaan! Iets wat ik tien jaar geleden niet had verwacht, maar het is ontzettend leuk en ik leer via het tennis ook weer nieuwe mensen kennen. En als je van 0 komt kan je veel leren,” vertelt Wendy lachend. “Daarnaast zit ik bij de Dames van Loosbroek, een gezellige, gevarieerde groep waarmee we optreden tijdens de Bonte Avond en de Pronkzitting. Ik voel me enorm thuis bij deze club.” Een andere gezellige club is de wintersportgroep. “Eerst gingen we met mannen en vrouwen samen, maar nu splitsen we op. Een briljant concept voor jonge ouders,” stelt ze vast. “Met carnaval zet ik me in voor het kindercarnaval van de Kreuge en ga ik natuurlijk op pad met Skon Volk – onze carnavals- én vriendenclub. Wie weet bouwen we dit jaar weer een carnavalswagen. We zijn al jaren bevriend en gaan ook naast carnaval regelmatig met elkaar op pad, zoals tijdens ons jaarlijkse kampeerweekend. Ook zit ik al vijftien jaar bij motorclub de Bernracers. Ik rijd op een Suzuki GSX600R, een prachtige blauwe!” vertelt ze met een glimlach.
Supergelukkig
Een andere grote liefhebberij is ‘rockbandjes kijken’. “De liefde voor muziek kreeg ik van huis uit mee en de passie voor rockmuziek deel ik met Erik.” Op een van die muziekavonden sloeg dan ook de vonk over. “Een paar weken later, na een avondje stappen in Eindhoven, was het echt aan. We zijn inmiddels al achttien jaar samen. Ik ben supergelukkig met Erik en onze kinderen en ik voel me helemaal op mijn plek hier in Loosbroek, waar ik alweer twaalf jaar woon. Het voelt hier warm en hartelijk, zonder bemoeizucht. Afgelopen jaar was ik een van de antwoorden bij De Slimste Mens: dan voel je je toch wel een echte Loosbroekse,” besluit Wendy met een lach.
Tekst: Cindy van Haaren | Foto: Wim Roefs