Jan Dobbelsteen
Van zaadje tot karbonaadje
Jan Dobbelsteen (59) is geboren en opgegroeid aan de Loosbroeksestraat 20, dat werd later Dorpsstraat 90, in het huis waar zijn moeder nu nog woont. “Samen met ons pap en ons mam, drie zussen en een broer hadden we daar een boerderij met koeien en varkens. Na de basisschool ging ik naar het Franciscus College in Veghel en daarna op de fiets naar de MAS in Oss. Ik heb nooit een brommer gehad en als het glad was dan reed ik met mijn vrienden Stan en Richard in één tractor naar school. Ik was altijd graag bezig op de boerderij om ons pap te helpen maar nam de tijd niet om huiswerk te maken. Als ik thuis kwam gooide ik mijn boekentas in een hoek en ging naar achteren om te helpen met voeren. Zo werden bijvoorbeeld elke zaterdag met de kuilvoersnijder pakken mais voor de hele week op stal gezet. Na mijn schooltijd heb ik een tijdje bij de bedrijfshulp gewerkt om ervaring op te doen bij varkens- en koeienboeren die ziek waren maar eigenlijk heb ik nooit op een kippenbedrijf gewerkt.”
Het ritme van de dag
Elk weekend ging Jan met een groep vrienden te voet naar Uitgaanscentrum Lunenburg en daar heeft hij zijn vrouw Joke ontmoet. “In die tijd werd Lunenburg regelmatig verbouwd en onze groep ging pas naar huis als de bouwvakkers ‘s nachts aan de gang gingen en dat zegt eigenlijk al genoeg,” lacht Jan. “Gelukkig hoefde ik voor schooltijd de koeien niet te melken.” In 1986 hebben we een varkensbedrijf gebouwd op de Achterdonksestraat omdat we op de Dorpsstraat niet konden uitbreiden in verband met de stankcirkelnorm. We zijn na de superheffing aan de gang gegaan met honderddertig zeugen en in 1992 hebben we een woonhuis bij het bedrijf gebouwd waar Joke en ik gingen wonen. Het is mooi om boer te zijn en je eigen werk en tijd in te delen. Eigenlijk doet Joke nu het mooiste werk op ons bedrijf en dat is het verzorgen van de zeugen die moeten biggen en de pasgeboren biggetjes. Je moet de gezondheid van de dieren goed in de gaten houden. We hebben nu een gesloten varkensbedrijf met 330 zeugen en het proces noemen we ‘Van zaadje tot karbonaadje’. In 2018 zijn we gestopt met het melkveebedrijf. Je mist de dieren en het ritme van de dag hoewel ik het meer dan druk genoeg heb met mijn varkensbedrijf.
Gezellig en gemoedelijk
“Met een groep boeren hebben we 20 jaar geleden een evenement verzonnen voor de agrarische sector en dat is TrekkerTrek geworden. We zijn zelfs tot aan de burgemeester geweest om een vergunning te krijgen voor dit evenement. Toenmalig burgemeester Heijmans zei nog: “De locatie voor TrekkerTrek moet in Loosbroek zijn, als het maar niet in mijn achtertuin is.” Ik zit in het bestuur en zet onder andere de grote lijnen uit, heb contact met sponsoren en regel de tent, de toiletwagens, kachels, licht en geluid. Gelukkig vinden heel veel mensen dit evenement leuk en de sfeer is goed, gezellig en gemoedelijk. Het is mooi om zoveel mensen te zien ‘buurten’ met elkaar en dat maakt dat je het zo lang volhoudt. Bij ons staat wel veiligheid boven alles, zo hadden wij al barriers langs het parcours staan voor de veiligheid van de bezoekers voordat dit verplicht werd. Natuurlijk zijn we erg blij met alle vrijwilligers die helpen tijdens dit evenement dat weer plaatsvindt op 16 maart 2025. Op vrijdagavond ervoor is er altijd een groot feest voor de jeugd in de tent dat ‘Los in Loosbroek’ heet en ik zit dan altijd bij de kassa.
Landbouwmachines
“In mijn vrije tijd ben ik al dertig jaar penningmeester bij studieclub Varkenshouderij. We organiseren studieavonden met gastsprekers voor varkenshouders uit Bernheze, Berlicum, Nuland en Schijndel. Als er een hoop mensen komen op zo’n avond dan vind ik het prima maar je merkt dat er steeds minder varkensboeren zijn in een groter gebied. Deze avonden vinden altijd plaats in gemeenschapshuis De Wis. Bij Werktuigencoöperatie Den Buffel ben ik ook penningmeester. Deze coöperatie koopt en onderhoudt landbouwmachines om te verhuren aan agrariërs. Er is veel vraag naar machines omdat veel landbouwmachines erg duur zijn in aanschaf voor de paar dagen per jaar dat je ze maar nodig hebt,” legt Jan uit.
Jan Dobbelsteenstraat
Heeft zijn maatschappelijk inzet al geleid tot een eigen straat? “Nee,’ lacht Jan, “dat is teveel eer. De Jan Dobbelsteenstraat is vernoemd naar mijn opa. Hij was wethouder en locoburgemeester van Heeswijk-Dinther en Loosbroek en heeft veel voor de gemeenschap betekend. Na zijn dood is er een straat naar hem vernoemd.” Ontspanning vindt de druk bezette agrariër op de zondagochtend wanneer hij steevast met een groepje vrienden gaat wandelen. “We starten elke week op één van de vijf startlocaties en sluiten af met een bakje koffie bij iemand thuis. Ik geniet van een weekendje weg met onze kinderen Susan, Lieke, Lucas en Ruben of met vrienden en ik ben graag onder de mensen en hou wel van een feestje want in de varkensschuur werk je veel alleen. Ik wil nog zo’n vijf jaar door blijven boeren en kijken wat er gebeurt. De politiek maakt het boeren steeds lastiger en burgers hebben er allemaal een mening over. Maar het belangrijkste is dat we gezond blijven en samen oud mogen worden.”
Tekst: Chantal Kanters | Foto: Wim Roefs