Nathalie de Jong
‘Ik heb 97 broers en zussen’
Nathalie de Jong (43) woont met haar vriend Simon aan de Molenhoeve. Een oase van rust na een roerig leven in Roosendaal. Het leven lachte haar niet bepaald toe. Ze heeft reuma, bijna al haar gewrichten zijn intussen vervangen. Kunstheupen, kunstknieën, kunstschouders, kunstpolsen en zelfs de knokkels in haar handen zijn niet origineel meer. In combinatie met astma en slecht functionerende longen is een normale baan niet meer voor haar weggelegd. “Ja ik ben al een tijdje afgekeurd, mijn handen staan krom van de reuma, en alle handelingen gaan wat minder snel,” vertelt Nathalie. Toch blijft ze goed gemutst en probeert ze te genieten van elke dag en te helpen waar het kan. “Het gaat nu goed, ik mag niet klagen en ik doe wat ik kan.”
TAROTKAARTEN
Een van de dingen die ze kan en al ruim 20 jaar ervaring in heeft, is het geven van readings. Het lezen van de aura(lagen) en afzonderlijke chakra’s waarin energiestromen en beelden naar voren komen. “Ik ben een medium, daar kan ik mensen mee helpen en dat geeft een goed gevoel. Het is een gave, je kunt het niet leren, het is aangeboren, ik heb ‘t altijd al gehad, al wist ik als kind niet goed wat ik er mee moest. Ik krijg mijn hele leven al beelden, signalen, zinnen of visioenen door. Ook kan ik goed contact leggen met overledenen. Ik voel hun energie. Het is bijzonder, ik kan het zelf ook niet verklaren, maar het is er en het helpt soms mensen. Nou dan doe ik dat toch! Ik ben te vinden op Facebook en de sessie kan gewoon met videobellen. Met behulp van tarotkaarten en een pendel kan ik zo vaak een compleet antwoord geven op vragen van mensen met blokkades.”
DONORKIND
Nathalie werd geboren in Rotterdam maar verhuisde al snel daarna met haar ouders naar Roosendaal waar haar vader een baan kreeg bij de spoorwegpolitie. Een relatief onbezorgde tijd tot ze op haar 17e te horen kreeg dat ze een donorkind is. “Dat was psychisch best een flinke tik, en sinds die tijd ben ik altijd op zoek geweest naar mijn wortels. Wie ben ik, wie is mijn familie? Tot ik te horen kreeg dat mijn moeder werd behandeld door Jan Karbaat, de gynaecoloog van wie nu bekend is dat hij zijn eigen sperma gebruikte bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Een collega van hem is mijn biologische vader en ik heb 97 broers en zussen die allemaal ongeveer van dezelfde leeftijd zijn. Bizar. Een groot aantal heb ik ontmoet en vooral twee zussen en een broer zijn als twee druppels water, alsof we uit een kopieerapparaat komen. Er loopt nog steeds een rechtszaak om de waarheid boven tafel te krijgen.”
DRUGDEALERS
Op haar 21e werd ze flink ziek en kwamen de eerste reumaklachten. “Toch ben ik toen op mezelf gaan wonen. Ik heb een aantal lange relaties gehad maar het meeste had ik toch met m’n vijf katten. Tot ik via een datingsite twee jaar geleden Simon vond. Hij woonde al in Loosbroek en een half jaar later trok ik bij hem in. En Loosbroek is oeoeoeoeoe, écht heerlijk.
Ik kom uit een ruige buurt met drugsdealers en daklozen voor je deur. Hier groeten mensen je als je buiten komt. Dat kende ik helemaal niet. Ze maken een praatje met je, het zorgen en oog hebben voor elkaar, de gemoedelijkheid hier, dat is zó fijn! Ik hoop hier oud te mogen worden, met Simon. Hij is echt de man van mijn leven. Toen we vorig jaar een vrij heftig motorongeluk kregen, lagen we naast elkaar in het ziekenhuis, en daar vroeg hij me ten huwelijk. Natuurlijk zei ik ja en 26 mei gaan we trouwen bij de alpacafarm in Vorstenbosch. We gaan er met de motor naar toe. Alles is geregeld, en over die dag krijg ik alleen maar mooie dingen door…”
Tekst: Mathieu Bosch | Foto’s: Wim Roefs