Neeltje Pennings
‘Muziek is de rode draad in mijn leven’
Neeltje woont sinds vijf jaar met haar vriend Ruud van der Heijden en haar drie kinderen Niels, Lars en Lot aan de Schaapsdijk in Loosbroek. Neeltje is geboren en getogen in Berlicum. Omdat Ruud al elf jaar in Loosbroek woonde zijn ze samen neergestreken in dit mooie plôtske.
Ze speelt al vanaf 9-jarige leeftijd dwarsfluit. Voor haar was de keuze voor dwarsfluit vanzelfsprekend: “Destijds was het de Berdien Stenberg tijd, hè. Al die meisjes waren gek op Berdien. Mijn ouders stimuleerden me om muziek te gaan maken en voor mij was er eigenlijk maar één instrument dat ik wilde spelen en dat was de fluit. Dat was voor mij meteen duidelijk.” Of Berdien ook haar idool was? “ Ja, eigenlijk wel,” bekent Neeltje. Ze begon met muzieklessen op de Veghelse muziekschool en ging al snel bij de Harmonie in Berlicum. “Het spelen in zo’n jeugdorkest geeft een band. Op een gegeven moment gingen we met een groep tijdens carnaval muziek maken, de jeugdhofkapel. Samen de hele dag op pad zonder je ouders en gewoon muziek maken, in die tijd vond ik dat geweldig!” Na haar opleiding aan de PABO zag ze een vacature voor een muzikale juf op een basisschool in Beesd. De baan was Neeltje op het lijf geschreven. En zo leidde haar liefde voor muziek tot haar huidige werkplek.
‘Ik houd wel van een beetje uitdaging’
De woensdagavond is voor Neeltje heilig, dan gaat ze repeteren met de Harmonie in Berlicum. Ze zit ook in het bestuur van de muziekvereniging. “Ik ben al bijna 10 jaar secretaris, het is mijn hobby, maar ook echt mijn club.” Ruud leerde ze kennen toen hij inviel als trombonist in de Harmonie. “Daar hebben we elkaar leren kennen en dat klikte.” Muziek is daarom echt de rode draad in haar leven.
“Fluit is een solistisch instrument. Ik speel eerste fluit en dus de solo’s.” Op de vraag van welke muziekstukken ze zelf het meest houdt, antwoordt ze: “Ik ben een klassieke fluitiste en denk dan aan componisten als Mozart en Beethoven. Maar ik vind heel veel muziek mooi. Ik houd wel van een beetje uitdaging. Als ik geprikkeld
word oefen ik ook meer.” Afgelopen zomer hebben Neeltje en de Harmonie met Gerard van Maasakkers gespeeld in de Kersouwe. “De artiest staat op de voorgrond, dus het is meer begeleiden en vergeleken met een concours is het wel redelijk makkelijke muziek. Maar als je daar dan uiteindelijk zit en de Kersouwe zit vol, dan is dat wel kicken en erg leuk.” Iedere keer bedenkt de vereniging weer nieuwe concerten. Zo hebben ze de Carmina Burana gedaan met een koor en Proms concerten met bekende zangers. “Mensen denken vaak dat de Harmonie alleen op straat loopt, maar dat is echt niet meer van deze tijd.”
Tekst: Janneke van Roy. Foto: Jan Gabriëls.