Bart Langenhuizen
‘Nu heb ik de ruimte: heerlijk is dat!’
Bart Langenhuizen (40) is een echte Loosbroekse doener, werkt het liefst met zijn handen en graag in de buitenlucht. Het werk bij zijn neef in de boomkwekerij is dan ook alles behalve een straf voor hem! Maar hij is van meer markten thuis want op dit moment is hij druk met de verbouwing van het voorste gedeelte van ‘de boerderij van Doortje Roefs’ aan de Stoksestraat 5, waar straks zijn schoonvader in zal trekken. Grijs van het stof en midden onder het hak- en breekwerk, maakt hij tijd voor zijn verhaal: “D’n Dorus? Die kan ik wel vullen als ge wilt… haha inclusief een mop voor Rob de Backer, daar ben ik fan van” verkondigt hij met pretogen.
FRIET ETEN
Bart woonde tot zijn 24e bij zijn ouders in de Jan Dobbelsteenstraat. Na de lagere school ging hij naar de middelbare in Schijndel omdat daar ‘een groene tak’ was, waar Bart belangstelling voor had. Hij ging al als jonge jongen met zijn vader mee naar het bomenbedrijf van zijn oom en wilde in die richting verder. Na Schijndel werd het de boomkwekerij opleiding in Vught maar al gauw bleek dat school niet aan Bart was besteed: “Het ging mij goed zat af en misschien had ik door moeten leren, maar ik vond het friet eten tussen de middag het mooiste, dus met mijn MBO diploma Boomkwekerij op zak zo vlug als ik kon aan het werk!”
BIERTJE PAKKEN
Bart ontmoette zijn vrouw Rianne bij Lunenburg natuurlijk! Haar vriendin had iets met een vriend van Bart en bij het bouwen van de carnavalswagen ontstonden meerdere relaties over en weer, zodat er uiteindelijk een grote hechte vriendengroep uit voortkwam die elkaar nog regelmatig ziet. Bart is een veelzijdig sportman: wintersport, vissen maar vooral voetbal. Hij traint de jeugd en speelt zelf ook nog steeds, dus dat betekent ieder weekend wedstrijden, twee avonden training geven, elke donderdagavond zelf trainen en daarna uiteraard even een biertje pakken. Alles bij en voor de sportclub in Loosbroek, waar hij geniet van de saamhorigheid en gezelligheid: “Of je nou de ster van de selectie bent of voor je plezier nog een balletje mee trapt.”
STALEN GEZICHT
Bart heeft ook nog een hele tijd in het 3e gespeeld met jonge mannen half zo oud als hij. “Stond ik daar zondagochtend fris en wakker te wezen (ik had al kinderen) en dan kwamen die rakkers binnen met een stalen gezicht om maar niet te laten blijken dat ze nog aangeschoten waren van de avond ervoor. Ze wisten dat ik dat zag en ze dan graag bij de kop vatte en een beetje schudde: wakker blijven hè jong!” Buiten het sporten is er veel vrijwilligerswerk waar Bart bij betrokken is: de barcommissie van de sportclub, de campingcommissie van H∅ken en Hakselen, de carnaval enzovoort. Verder is hij actief bij Jeugdwerk met de jaarlijks organisatie van activiteiten voor de kinderen, en hij heeft de taak om mensen voor het oud papier ophalen te regelen zodat de uitjes daarvan betaald kunnen worden.
PAAR UURTJES
Bart is erg enthousiast over de betrokkenheid van de Loosbroekse vrijwilligers: “Het zijn wel altijd dezelfde, maar je kunt erop bouwen, je kunt ze altijd vragen, ook al zijn ze officieel gestopt. Je hoeft maar een paar uur op de wagen mee te rijden en de dozen te vatten, maar sommigen gaan daarna nog naar Kerkzicht voor een biertje. Dan krijgen ze van de vrouw op hun dak: hij had gezegd dat het maar een paar uurtjes zou duren, maar nu heeft ‘ie tot 3 uur vannacht papier opgehaald en ook dat zijn meestal dezelfde.”
DRIE FIETSEN
Bart (40) en zijn vrouw Rianne (39), maar ook de kinderen Tess (10) en Sjoerd (7) zijn heel blij met de ruimte in en om het huis aan de Stoksestraat. Bart: “ Ik ben vooral blij met die grote schuren. Daar kan ik tenminste goed in frotten! Ik houd van het werken met hout. Niet alleen met levend, maar ook met dood hout. Rianne is de creatieve en als zij iets bedenkt dat ik zou kunnen maken dan ga ik aan de slag.” Bart wijst naar een mooie wandplank met kapstok en spiegel, een konijnenhok en een grote speelgoedkist. Ook de bedden van het gezin heeft hij zelf gemaakt. “Voorheen moest ik in een klein schuurtje aan de gang en dan eerst drie fietsen naar buiten gooien en opruimen, anders kon je je er niet in bewegen. Nu heb ik de ruimte: heerlijk is dat!” Er moet nog veel gebeuren: eerst het woonhuis voor schoonpa, dan hun eigen slaapverblijven boven, dan buiten waar hij bomen gaat planten en de schuren saneren, kortom een meerjarenplan wordt het wel. “Maar eerst gaan we kippen halen, dat hebben we de kinderen beloofd!”
Tekst: Mieke Bossers | Foto: Wim Roefs / privé