Jan van den Hurk
‘Waar ge aan begint, makte ook af’
Jan van den Hurk (80) is opgegroeid op een boerderij op ’t Berkt in Heesch, samen met zijn ouders, vijf broers en vier zussen. Om 6.00 uur ’s morgens stond hij op om te helpen bij het melken van de koeien want zijn ouders hadden een gemengd bedrijf met varkens, koeien, kippen en paarden. “Ik ben veel mee geweest naar de biggenmarkt in Oss en Den Bosch. Met een mand vol biggen gingen we erheen en we verkochten ze altijd. Na afloop viet ons vader een borreltje bij café Nol den Bekker, maar als er iemand van de keinder bij war dan moest hij recht naar huis,” herinnert Jan zich.
AUTOGARAGE
“Na de lagere school heb ik de Mulo afgemaakt om daarna thuis op de boerderij te gaan werken. En omdat ik hard werkte en goed mijn best deed kreeg ik voor mijn zestiende verjaardag een spiksplinternieuwe fiets en ik weet nog dat ik samen met mijn broers en zussen op fietsvakantie ben geweest naar de dierentuin in Rhenen. Bij ons thuis was een vaste regel: waar ge aan begint, makte ook af. Ik heb toen tegen ons vader gezegd; ik blijf meehelpen tot dat ik zeventien jaar ben, want op mijn zeventiende wil ik gaan werken, maar géén boer worden.” Jan ging onder andere bij Shell werken, volgde allerlei opleidingen en cursussen en werd uiteindelijk gediplomeerd automonteur.
DANSSCHOOL
Jan ontmoette zijn vrouw Betsy bij dansschool Verhoeven in Uden waar hij graag en goed danste. Toen ze twee jaar getrouwd waren, kochten ze een stuk bouwgrond bij het ouderlijk huis van Betsy aan de Kampweg. Ze begonnen samen een eigen garagebedrijf en verkochten onder meer auto’s van het merk Opel, omdat dat kwalitatief de beste auto’s waren. “Ik werkte dag en nacht en begon ’s morgens met een auto op de hefbrug zetten en keek de hele auto na. Betsy had, naast de zorg voor onze twee dochters, haar handen vol aan het halen van onderdelen, klanten naar huis brengen en poetsen van de auto’s. Betsy werkte net zo hard mee want anders kwam je er niet. Omdat je zo hard werkt, ga je ook wat verdienen. Op zondag werd de boekhouding gedaan en alle rekeningen gemaakt. Later had ik twee monteurs in vaste dienst. Op een dag belt een onderwijzer van de Ambachtsschool om te vragen of ik een stageloper kon gebruiken. Natuurlijk wilde ik eerst weten waar hij vandaan kwam en hoe hij was, maar de onderwijzer was vol lof over Maarten. Hij is na zijn stage bij ons in vaste dienst gegaan en ons Marion is verliefd op hem geworden en ermee getrouwd.”
OOSTENRIJK
Jan kan erg genieten van vakanties. “Toen de kinderen klein waren gingen we met een tweedehands caravanneke naar Limburg en toen de kinderen niet meer mee gingen zijn we vanaf 1980 met vrienden naar Zwitserland geweest op het moment dat daar sneeuw lag. Daar hebben we toen het skiën ontdekt. Ik vind skiën in Oostenrijk geweldig mooi want het is gezellig, sportief en die vrijheid. Er zijn jaren geweest dat we wel drie keer gingen skiën bijvoorbeeld in Ehrwald, Oberndorf of Flachau. Maar ook in de zomer zijn we achttien jaar lang naar dezelfde camping in Oostenrijk gegaan. We hebben veel vrienden en kennissen in Nenzing. Daar gingen we ’s morgens de bergen in om te wandelen, in de middag als we terugkwamen even rusten en dan zaten we om 19.00 uur met z’n allen in het restaurant. Er was altijd van alles te doen en we hebben er veul schik gehad.”
VOGELBOND
“Nu ik niet meer meehelp in de garage ben ik veel buiten aan de gang, want ik ben graag aan het werk in mijn groentetuin en bloementuin en verzorg de aparte eenden, ganzen en zwanen in de tien vijvers. Elke dag kijk ik even op de computer of er nog nieuws is van Aviornis, de vogelbond waar ik lid van ben. Betsy en ik doen samen het huishouden. Ik ben blij als we samen gezond oud mogen worden en wa ge graag doet dat doede,” zegt Jan tevreden.
Tekst: Chantal Kanters | Foto’s: Wim Roefs