Ana Sofia en Fabio
‘We vieren hier het leven’
Aan de Dorpsstraat 37 wonen sinds ruim 1 jaar Ana Sofia Almeida Pascoa en Fabio Miguel dos Santos Pinto, beiden 28 jaar en afkomstig uit Sines, het Rotterdam van Portugal. “We wonen heel graag in Loosbroek, het is hier heel relaxed, groen en natuur om de hoek én de mensen zijn erg aardig. Maar natuurlijk missen we ook ons laatste woonhuis in Sines gelegen op een hoge heuvel waar we ’s avonds de zon in zee zagen ondergaan.”
Na een moeilijke start drie jaar geleden – “In de winter van 2017 hebben we drie maanden geen zon gezien, we wisten niet eens dat onze huid zo wit kon worden, het maakte ons wat depressief,” vertelt Ana Sofia – zijn ze nu al redelijk gewend aan het weer, de cultuur en aan de diverse instanties en overheden. Het Nederlandse systeem was een van de belangrijkste redenen waarom het stel naar Nederland vertrok: “Hier is alles zo goed geregeld. Je weet waar je aan toe bent, waar je aan moet voldoen, het is niet altijd gemakkelijk, maar wel duidelijk. Er zijn hier volop kansen voor iedereen en je hoeft hier niet zoals in Portugal tot een bepaalde kring te behoren om een goed leven te hebben. Corruptie kent men hier nauwelijks.”
Beiden zijn werkzaam bij Kuehne + Nagel in Veghel, Fabio is order picker voor Nestle, Ana Sofia allround medewerker. Ana Sofia heeft een universitaire studie gedaan in de petrochemie, maar heeft in deze richting nog geen baan kunnen vinden. “Een voorwaarde is vaak dat men vloeiend Nederlands moet kunnen spreken en schrijven, maar dat lukt me echt nog niet.”
DICTATUUR
Portugal was tot 1974 een dictatuur onder António de Oliveira Salazar die 40 jaar aan de macht was. Hij was wars van vooruitgang wat grote economische gevolgen had voor Portugal, die nog steeds duidelijk voelbaar zijn. “Het land heeft qua industriële revolutie stilgestaan; doordat we ons op dit gebied niet hebben kunnen ontwikkelen is het nog steeds een arm land. Wij verdienden ca. 630 euro in de maand waarvan al ruim de helft opging aan huur en voorzieningen en er nauwelijks geld overbleef om echt te leven. En als we al een salarisverhoging kregen gingen ook de belastingen meteen omhoog waardoor we nog minder overhielden. In Nederland is dat gelukkig totaal anders. Ik werk dan niet op mijn niveau, maar we vieren het leven hier wel.
SARDINES
We missen natuurlijk wel onze families, vrienden en het eten. Oh als ik aan Portugese sardines denk krijg ik kippenvel,” lacht Fabio. “Zo lekker! Maar voorlopig blijven we zeker in Nederland, we hebben Nederlandse vrienden en willen ook graag goed integreren, binnenkort gaan we naar een buurtfeest, weer een nieuwe ervaring. We zijn super benieuwd!”
Tekst: Antoinette Wildenberg. Foto: Michel Oomen