Fereshteh Mohammadpour
“Ik ervaar vooral veel begrip en respect”
Fereshteh Mohammadpour woonde 34 jaar in Shiraz, Iran voordat ze in 2000 definitief naar Nederland verhuisde. Vorig jaar trouwde ze met Maarten Voets uit Heeswijk, en betrokken ze het huis aan de Bergmolen 10. Shiraz en Loosbroek, ogenschijnlijk twee tegenpolen met vooral een wereld aan verschil in cultuur. Wij hebben Uitgaanscentrum Lunenburg, de beeldentuin van Wim Roefs, de boerderij van Van der Zanden en de interesse van Jan Sigmans, maar Iran, land van schoonheid, daar is culturele rijkdom eindeloos. Sjiraz heeft ongeveer 1,5 miljoen inwoners en is een van de oudste handelssteden van Iran. De stad heeft als bijnaam ‘de stad van rozen en nachtegalen’ en staat bekend als de stad van de dichters, literatuur, wijn en bloemen. Dus ja, Loosbroek is dan even wennen.
EEN BETERE WERELD
In 2016 ontmoetten ze elkaar in een restaurant in Noordwijk. “Het begon met een praatje en dat doen we nog steeds,” lacht ze. “Zo zie je maar hoe toeval en liefde onafscheidelijk zijn. We vonden ons thuis in Loosbroek waar we op 18 augustus 2018 zijn getrouwd. Maarten is keurmeester bij een boomkwekerij. Ik werk als gastouder, drie dagen bij een gezin in Helmond en 2,5 dag in bij een gezin in Heeswijk- Dinther. In de avonduren ben ik als vrijwilliger actief bij Feminenza, een internationale organisatie die een veilig toevluchtsoord biedt voor vrouwen ongeacht hun achtergrond, geloof of huidskleur. We werken er samen met vrouwen én mannen aan een betere wereld voor iedereen. Ik heb op Skype contact met vrouwen uit de hele wereld en help hen met workshops, lessen en bewustwording.
Of ik mijn geboorteland mis? Ik ben in de negentien jaar dat ik in Nederland ben, drie keer terug geweest, waarbij de laatste keer om mijn man de woestijn te laten zien. Je mist alleen maar iets als er een leegte in je is. Dus nee, ik mis mijn vaderland niet. Daarbij woont mijn zus in Delft. Die zie ik regelmatig, en dit jaar was mijn moeder hier op vakantie. Ik denk anders. Groter. Ik ben nu op dit stukje aarde. En daar is het prachtig. Loosbroek is voor mij vooral rust en een mooie natuur. Ik doe hier mijn boodschappen in de winkel en was op de bbq van de buurt. Verder ben ik niet zo actief in ‘t dorp, omdat ik er druk ben met mijn werk. Ik hoorde dat het een klein dorp is waar mensen snel iets van elkaar vinden, maar ik ervaar vooral veel begrip en respect. Als ‘buitendorpse’, want dat blijf je toch een beetje, voel ik juist heel veel vrijheid en dat waardeer ik enorm.”