Thé (TheoDORUS) van Houtum
“De kinderen en kleinkinderen om je heen, dát is pas rijkdom”
Een mooi huis aan de rand van Loosbroek met de drie kinderen en negen kleinkinderen dicht om hen heen. ‘Thé en Toos hebben ‘t goed vur mekaar’.
In 1972 begonnen ze ‘te boeren’ aan de Voorstraat waar nu Toon de Mol woont. “Ik had de LTS gedaan, ik was timmerman”, vertelt Thé (71). “Ik had al snel door hoe ik wat kon verdienen, het zit me in het bloed, een familietrekje. Met een paar honderd vleesvarkens en wat handel kon ik meer verdienen dan met heel de week timmeren voor de baas. Mensen hadden al snel door dat ik wel in ben voor handel. Zo heb ik met veel verschillende partijen aan tafel gezeten. Snel zakendoen, daar hou ik van, ja is ja, een klap erop en meteen afrekenen. Natuurlijk willen we allemaal gezond zijn en mensen om je heen hebben, maar ik durf gerust te zeggen dat geld ook gelukkig maakt (En gelukkig maakt men geld). In 2010 verkochten we de stallen en wat grond voor ruimte voor ruimte aan de Provincie. De regeling Ruimte voor Ruimte is een instrument van de provincie Noord-Brabant waarbij in ruil voor de sanering van intensieve veehouderijen op ongewenste plekken het oprichten van nieuwe woningen in het buitengebied mogelijk wordt gemaakt. Dat zorgde ook voor ruimte bij ons. ‘Ik heb door de jaren heen veel gekocht en verkocht, maar er nooit een nacht van wakker gelegen’
Omdat ik veel handel krijg ik ook veel tips. Er is altijd wel ergens iets te koop. Wie het eerst komt wie het eerst maalt, zo werkt het. Goed luisteren levert vaak weer iets op. Ik heb door de jaren heen veel gekocht en verkocht, maar er nooit een nacht van wakker gelegen. Misschien is het een gave, maar ik volg gewoon mijn gevoel. Noem het intuïtie. Daar heb ik dan geen financieel adviseur voor nodig. Ik overleg wel alles met Toos, meestal keurt ze het eerst af, dat is ook goed, het dwingt me om er nog eens goed over na te denken. Ook nu zegt ze dat het mooi geweest is met het handelen en bouwen. Maar ik twijfel nog. Ik heb nog wat onroerend goed in de regio en boer nog een beetje met wat akkerbouw.
Ik wil graag ergens mee bezig zijn. Zo doe ik nog wat vrijwilligerswerk voor de kerk. Ook rond het huis zit ik nooit stil, ben altijd bezig. Dit houdt me jong en vitaal. Ik ben laatst nog gaan schaatsen met de kinderen en kleinkinderen. Ik stond ervan te kijken hoe goed die kleintjes al schaatsen. En zij stonden natuurlijk te kijken hoe goed die ouwe opa nog kan schaatsen,” lacht hij.
‘Mijn verlies vatte, das nie mijn ding’
Elke dinsdagmiddag legt hij een biljartje bij de KBO in de Wis. Ook daar wil hij winnen. Net als bij de vele kaartspelletjes die hij beoefent. “Ik zit in zes kaartclubkes, het liefst doe ik rikken. En dat gaat er dan ook vaak stevig aan toe. Als je om niks kaart dan doen ze maar wat, om geld spelen houdt je wakker, ook al is het maar om een dubbeltje. Mijn verlies vatte, das mijn ding nie.” De kinderen doppen allemaal hun eigen boontjes, maar ze hebben een goede basis. Het is ook een investering in onze eigen toekomst. Het is fantastisch om je kinderen zo dicht om je heen te hebben, de kleinkinderen rennen en roepen door de wei en kunnen allemaal binnendoor bij ons binnenlopen, dat is pas échte rijkdom.”
Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Jan Gabriëls.