Hennie de Wit
‘Lezen, puzzelen, fietsen, films of series kijken, daar houd ik allemaal niet van’
Hennie de Wit woont met haar man Mari aan de Jan Dobbelsteenstraat. Haar wieg werd 70 jaar geleden in gebruik genomen op de Voorstraat, daar waar nu onze fotograaf Wim Roefs woont.
Stanserhorn
Het was een kleinschalige boerderij met varkens en koeien waar Hennie samen met haar drie zussen en twee broers de eerste 10 jaar van haar leven heeft doorgebracht. Helaas overleed toen haar vader en is het gezin na de verkoop van de boerderij verhuisd naar de Krommedelseweg. Een lange schooltijd zat er niet in en na de lagere school in Loosbroek en de huishoudschool in Heeswijk Dinther was het werken geblazen. Hennie: “Ik was 15 jaar toen ik mijn eerste baantje kreeg bij de familie van de Wiel aan de Molenstraat. Ik ben daar ruim 4 jaar gebleven en in 1975 vond ik werk bij café/zaal Stanserhorn aan de Heibloemsedijk, waar ik ruim 30 jaar gebleven ben, begonnen in het café en via de zaal uiteindelijk 15 jaar in de keuken heb gestaan.” Ze heeft wat af gekookt en gebrouwen voor feesten en partijen, van hapjes tot buffetten of complete diners, het was haar niet gauw teveel! Hoe mooi is het dan dat bij diezelfde Stanserhorn onlangs haar gouden bruiloft kon worden gevierd!
Darmkanker
Hennie lacht: “Toen ze mij bij het afspreken van een en ander een rondleiding gaven door het nieuw verbouwde gedeelte boven, kwam mij alles toch nog weer bekend voor: hier stond jullie bad, zo’n groene…zei ik, en dat klopte inderdaad.” Hennie over het feest: “Het leven moet gevierd worden, want je kunt zomaar wat krijgen. Ik ben 65 jaar niet ziek geweest en zomaar uit het niets kreeg ik in 2020 de diagnose darmkanker. De eerste drie maanden mocht ik helemaal niets doen en omdat het midden in de coronatijd was, mocht niemand komen dus dat was wel heel erg moeilijk. De kleinkinderen bijvoorbeeld stonden achter het raam of giechelden verlegen op Facetime.” Maar gelukkig gaat het nu goed en kan Hennie weer genieten. Wel heeft ze het ‘moeten’ achter zich gelaten: “Ik ben nu het liefste thuis, doe mijn eigen ding, op mijn eigen tempo. Ik heb altijd veel gewerkt en ook met veel plezier op mijn 3 kleinkinderen gepast, maar Senne (17), Finn (16) en Roan (13) hebben oma niet echt meer nodig!”
Motorcross
Of ze nog wel eens zoveel kookt? Hennie: “In de zomer rond onze trouwdag en in de winter rond Sinterklaas, vind ik het leuk om lekkere hapjes voor ons hele gezin te maken, Mari en onze dochters Peggy en Bianca met hun partners, de kleinkinderen en de hond. Dan maak ik wat iedereen graag heeft en sta ik ook gerust weer een hele dag in de keuken. Maar zo voor ons tweetjes, mmm, nee daar heb ik niet altijd zin meer in.” Een grote hobby van Hennie en haar man Mari was de motorcross: “We gingen ieder weekend met een hele groep op pad, door heel Europa. En ik maar koude schotels maken en eieren bakken voor het ontbijt in mijn kleine caravan keukentje. Ook aan de wijnfeesten in ‘Lezen, puzzelen, fietsen, films of series kijken, daar houd ik allemaal niet van’ Hennie de Wit Duitsland waar ze met de blaaskapel waar Mari in speelde, op af gingen, bewaart ze leuke herinneringen. Die tijd is nu voorbij maar van de formule 1 op tv krijgen we ook nooit genoeg en is er niks dat we missen!”
Bloempotten
Hennie is van de bloemetjes en verzorgt ieder jaar de talloze bloempotten op haar tuinterras, inclusief een grote met bloeiende planten gevulde oude wasketel. Ze noemt een aantal dingen waar ze niet warm voor loopt: “Lezen, puzzelen, fietsen, films of series kijken, daar houd ik allemaal niet van. Ik kan niet zingen, heb jaren geleden wel gevoetbald maar door het werk in de horeca op asociale lange avonduren kwam er verder van sporten niet veel.” Wanneer we buiten staan, valt ineens de grote zendmast op en vertelt Hennie enthousiast over wat al 40 jaar wel een van haar passies blijkt te zijn, namelijk het kienen: “Op woensdagavond is Mari niet thuis en vind ik het gezellig om vanuit huis mee te kunnen spelen via een 27 MC bakkie. In Dinther bij Altior haal ik de kaarten op en ook de prijzen als ik gewonnen heb. Ik meld mij via deze microfoon en als ik kien heb druk ik op de knop.” Hennie toont een verrijdbaar kastje met de alles behalve moderne, maar blijkbaar nog goed functionerende apparatuur, waarbij vooral de vintage microfoon herinneringen oproept aan radio Oranje in oorlogstijd.
‘Ik heb zat gemoeten’
Merkwaardig
Met het dorp, de buurt en buren is ze dik tevreden: “Ik woon hier naar mijn zin en heb voorlopig geen plannen voor verandering. We lopen de deur bij elkaar niet plat en dat wil ik ook niet. Na ons trouwen woonden we eerst een paar jaar in Veghel en daar hadden we een merkwaardige buurvrouw die, zodra ze in de gaten kreeg dat we bezoek hadden steevast binnen kwam waaien.” Hennie fronst: “Daar zou ik niet meer tegen kunnen.” Hennie de Wit is bescheiden, met weinig tevreden, wil niet overal bij en onder, wil geen verplichtingen meer: “Ik heb zat gemoeten, nu hoef ik niks meer en dat bevalt me goed.”
Tekst: Mieke Bossers | Foto: Wim Roefs