Alex Broeders
Thuis aangekomen is mijn kop weer leeg
Na 50 jaar in Eindhoven te hebben gewoond, hadden ze het daar wel gezien. Ze wilden graag wat landelijker wonen en vonden tijdens hun zoektocht een mooi huis aan de Schaapsdijk 5 in Loosbroek waar de 56-jarige Alex en zijn vrouw Marijke inmiddels alweer vijf jaar wonen. Ze hebben twee kinderen en twee kleinkinderen die in Eindhoven en omgeving wonen.
“Eigenlijk zit ik al 40 jaar in de ‘food’”, vertelt Alex. “Mijn eerste baantje was bij een sportpaviljoen in de keuken. Daar leerde ik Marijke kennen. Na mijn militaire dienstplicht zat ik kort zonder werk. Ik solliciteerde bij een visbedrijf en mocht op gesprek komen. Een goed gesprek”, lacht Alex. “Om vier uur ’s nachts kwam ik zo zat als een Maleier thuis, maar ik was wel aangenomen! Daarna heb ik jaren bij een groente groothandel gewerkt. Daar was het ginne flauwekul en hard werken!” Inmiddels werkt Alex alweer geruime tijd bij de Sligro als productiemanager van Smit Vis. “En als ik dan na het werk weer naar Loosbroek fiets dan begint de ontspanning zodra ik onder het viaduct door ben gefietst. Thuis aangekomen is m’n kop weer leeg!
KOKEN
Mijn hart ligt bij koken en ik sta thuis dan ook vaak in de keuken. Jaren geleden ben ik aangesloten bij een kookclub in Veldhoven. Het is eigenlijk best een ‘decadente’ club”, lacht Alex. “We komen met onze groep van 18 personen één keer per maand samen en koken dan een 6 gangendiner. Met tweeën of drieën zijn we dan met een gang bezig en is die klaar, dan gaan we met de hele groep aan tafel om ervan te genieten. Inmiddels durf ik wel te zeggen dat het koken me aardig lukt. Ik geef op de kookclub af en toe een masterclass, en vertel dan bijvoorbeeld uitgebreid over de bereiding van vis”. ‘Ik geef op de kookclub af en toe een masterclass’
VERRE REIZEN
Een tweede hobby van Alex is reizen. “We hebben al heel wat van de wereld gezien. Indonesië, Thailand, Tunesië, Marokko en veel van de Griekse eilanden. Het liefst boeken we alleen de tickets, nemen de rugzak mee en laten ons dan op de plaats van bestemming verrassen. Niks vooraf vastleggen, maar ter plaatse pas zoeken naar een mooi plekje om te slapen na wat onderhandelen met de uitbaters. Daar slapen we dan een dag of 2, 3 en trekken weer verder. Zo hebben we ooit eens een brommertje gehuurd, maar daar pasten we met z’n tweeën én de rugzakken natuurlijk niet op. Dus ons Marij in de bus met de rugzakken en ik op het brommertje erachteraan scheuren totdat we bij onze slaapplek waren. De afgelopen jaren hebben we eigenlijk noodgedwongen met de fiets Nederland ontdekt. Ook dat was genieten. Ik schaar me inmiddels onder de ouwe lullen die met de elektrische fiets heel Nederland door trekken. Maar zodra het weer kan, willen we toch nog wel wat meer van de wereld zien en nog wat verre reizen maken!”
Tekst en foto: Miriam van Dijk.