het verhaal

Marcel van de Donk

‘Die pijn gaat nooit meer weg …’

Marcel van de Donk (37) is geboren op de Liniedijk maar kwam al in zijn 1e levensjaar te wonen op de Krommedelseweg waar hij opgroeide met behalve vader Joop en moeder Thea ook broer Patrick en zus Marjolein. Na een hele reeks omzwervingen na zijn middelbare school, waarover later meer, woont hij weer op precies dezelfde plek, waar hij in 2015 zijn ouderlijk huis kon overnemen. Ook zijn ouders hebben een ‘familieplek’ gekocht, in Vorstenbosch vonden ze een plekje van opa en oma van moeders kant, en wonen daar in een zelf gebouwd huis. 

LOOSBROEKS TALENT

Marcel heeft altijd ‘goeien aard’ gehad in Loosbroek, ging er naar de basisschool en onder voetbal, waarbij dat laatste als sport sinds corona is vervangen door tennis. “Ik heb al twee jaar les in Heeswijk-Dinther in afwachting van de tennisbanen die binnenkort zullen worden aangelegd in Loosbroek: ik dacht ik begin maar vast!” Hij kijkt er uitdagend bij dus wellicht hebben we wel te maken met een Loosbroeks talent dat hier straks de tennisbaan op gaat! Als voetballer stond Marcel trouwens ook zijn mannetje: “Ze noemden mij altijd de Tank en toen een duel wat ongelukkig uitviel en diegene naar het ziekenhuis moest, ontdekten ze daar een ziekte die anders niet op tijd was onderkend: zo heb ik dus in feite zijn leven gered!”

OPLEIDING EN WERK

Na de basisschool ging Marcel naar het Zwijsen in Veghel, gevolgd door de HAS in Den Bosch. “De HAS heb ik niet afgemaakt maar ben gaan werken met daarnaast een avondcursus wiskunde als aanvulling op mijn vakkenpakket. Ik woonde met mijn toenmalige vriendin in Houten en ging in Amsterdam nog een jaar naar school. Uiteindelijk heb ik mijn MBO diploma in Apeldoorn gehaald, daarna een paar jaar in Duitsland gewoond en gewerkt in de wegenbouw.“ Veel omzwervingen dus, maar het wonen in de stad is niks voor Marcel, vandaar dat je hem uiteindelijk weer terug kunt vinden in Loosbroek, waar hij eerst voor zijn werk in de bodemsanering veel onderweg was, maar nu sinds 4 jaar met een baan als werkvoorbereider bij van Doorn Infra B.V. dichter bij huis kan blijven. Dat laatste is vooral ook fijn voor zijn gezin.

ROUWVERWERKING

Marcel is getrouwd met Daphne, een Veghelse die hem bij de Solexrace in de gaten kreeg en, volgens Marcel, meteen heeft versierd. Het stel is gezegend met twee dochtertjes: Grace (3) en Kate (2), maar leeft met een oneindig groot verdriet. Zoon Jim kwam 5 jaar geleden als eerstgeborene ter wereld, was volgroeid en gezond, maar stierf kort na de geboorte als gevolg van zuurstoftekort tijdens de bevalling. Marcel is er open over, maar het raakt hem zichtbaar. “Die pijn gaat nooit meer weg!” Rouwverwerking als therapie, maar vooral de aandacht van de vrienden om hen heen met veel ruimte om erover te praten verzachten het leed. “We noemden hem Jim: kort en krachtig … zoals wij hem ook hebben gekend, hoewel maar zo even bij ons. Grace heet ons tweede kindje: het betekent dankbaarheid dat ons het geluk nu wel werd gegund, met onze Kate als extra toegift.”

LID VAN ‘SKÔN VOLK’

Op de vraag wat hem zoal bevalt in Loosbroek, noemt Marcel de carnaval als hoogtepunt. Naast de goede vriendengroep van vroeger-uit is hij ook lid geworden van carnavalsvereniging Skôn Volk. Hoewel hij tegenwoordig geen maanden bezig is met wagens bouwen: “Er is nu te weinig plek, lege stallen worden afgebroken of er staan caravans. Iedereen heeft het tegenwoordig ook te druk, dat is wel jammer!” Maar als actief lid van ‘Skôn Volk’ blijft hij genieten van de pronkzitting, de verlichte optocht, het jeugdcarnaval etc. Met de andere gezinnen is er een hechte band en worden ook de vakanties samen doorgebracht: “In het voorjaar met de vouwwagen naar Dierenbos in Vinkel en komende zomer twee weken naar Grollo. Als er maar een zwembad is!” Zeg je vakantie en feestjes dan denken sommigen van ons onwillekeurig aan bier en zo komt Marcel te praten over zijn bijzondere hobby: bierbrouwen. Hoe doe je dat?

PROFESSIONEEL

Marcel legt uit: “Graan in de moutmolen schroten (vermalen), dan in een pan verhitten. Daarbij komen de suikers vrij. Daarna de hop toevoegen, vervolgens koken en laten afkoelen. Als laatste de gist erbij en 2 tot 3 weken laten staan. Zo brouw ik 10 tot 15 liter eigen bier!” Marcel vult zelf af in flesjes met een kroonkurk, heeft geen eigen etiketten en het is alleen voor eigen gebruik. De smaak is stevig, donker: “IPA maak ik ook, met meer hop, dus fruitiger en dat is heel populair geworden de laatste jaren.” Het klinkt professioneel maar blijft voorlopig een kleinschalige hobby dus nee: je kunt nog geen kratje ‘Donk Bier’ bestellen! Marcel oogt opgewekt en open, kan genieten van het leven, maar wie goed kijkt ziet de traan achter zijn lach en voelt wie er ontbreekt op de Krommedelseweg: kleine Jim …

Tekst: Mieke Bossers | Foto: Maddelon Dekkers