het verhaal van

Nicole Habraken

‘Loosbroek blijkt een gezonde bodem voor pasgeboren kinderen’

Nicole Habraken, 44 jaar geleden geboren aan de Krommedelseweg, is een ‘echte Loosbroekse’. Zij woont samen met haar man Bart en vier meiden Sam (14 jaar), Fem (11 jaar), Lot (9 jaar) en Tes (6 jaar) aan de Schaapsdijk 1.

‘ALS HET ANDERS GAAT DAN VERWACHT’

Nicole is in 2001, na haar HBO-Verpleegkunde opleiding, begonnen als kinderverpleegkundige in het Bernhoven ziekenhuis in Veghel. In 2006 is zij als zorgcoördinator aan de slag gegaan op de kinderafdeling in Oss. Na de fusie van deze twee ziekenhuizen in 2013 is zij vanaf die tijd in Uden werkzaam op de couveuseafdeling waar zij zorg draagt voor de pasgeboren kinderen uit deze regio. Gelukkig zijn de Loosbroekse kinderen waar Nicole voor heeft gezorgd in al die jaren op één hand te tellen. “Loosbroek blijkt een gezonde bodem voor de pasgeboren kinderen”, lacht Nicole. Nicole is naast haar baan als verpleegkundige ook babyconsulent. Zij heeft als ZZP’er haar eigen praktijk in de babyzorg. Dit is de zorg voor baby’s tot anderhalf jaar. Hierbij kan gedacht worden aan baby’s die veel huilen, slecht slapen, voedingsproblemen hebben enz. “Als de zorg voor een baby anders gaat dan verwacht kunnen ouders mij inschakelen”, vertelt Nicole. De slogan: ‘Als het anders gaat dan verwacht’ is daarom ook de alles omvattende slogan die Nicole gebruikt voor haar eigen praktijk en geeft ook meteen aan hoe snel zij ingezet kan worden.

VERENIGINGSLEVEN

Naast haar drukke baan en zorg voor haar kinderen is Nicole ook actief in het verenigingsleven van Loosbroek. Al een hele tijd lid van FC de Lekke Tube en na jaren te hebben gekorfbald in het 1e van Korloo is zij na de geboorte van Fem als bestuurslid aan de slag gegaan. Op het moment dat haar oudste dochter Sam ging korfballen, heeft ze haar bestuurstaak ingeruild voor een taak als coach van de jeugd. Eerst bij het team van Sam, daarna van Fem. Vanaf het moment dat Korloo werd samengevoegd als omniclub Sportclub Loosbroek is Nicole zelf weer gaan korfballen bij ‘Midweek 1’ en coacht zij het korfbalteam van Lot. “En het team van Tes komt denk ik ook nog”, lacht Nicole. Vanaf het moment dat Sam bij musicalgroep Joy lid werd, nu zo’n zes jaar geleden, is Nicole ook daar actief. Zij regelt samen met andere betrokken ouders het reilen en zeilen rondom de musical die eens per jaar opgevoerd wordt. Dat de ‘jeugd’ van Loosbroek voor Nicole belangrijk is, is duidelijk. Zij is namelijk ook actief bij Jeugdwerk Loosbroek! Een stichting die twee keer per jaar een fantastisch uitje regelt voor de jongere en oudere jeugd van Loosbroek.

“WEL DE LUSTEN, NIET DE LASTEN”

Nicole heeft haar hele leven in Loosbroek gewoond en zou zeker niets anders willen. Na haar middelbare school op het Zwijsen in Veghel was de keuze voor haar vervolgstudie zo gemaakt. “Als ik maar niet op kamers hoefde”, grinnikt Nicole. Maastricht viel dus snel af en Nicole ging dagelijks op en neer naar Eindhoven. Nicole kreeg verkering met Bart, een echte ‘Dinthernaar’. Bij het zoeken naar een huis werd er niet eens gekeken naar huizen in Dinther of buiten Loosbroek. Zij vonden daarom al snel een fijn plekje aan de Schaapsdijk 5 en kochten het huis van Piet van Pinxteren. “Ik wilde niet weg uit Loosbroek, maar Bart gelukkig wel uit Dinther om ‘missiewerk’ in Loosbroek te doen”, lacht Nicole. Na enkele jaren daar fijn gewoond te hebben kregen zij de mogelijkheid om te bouwen aan het begin van de Schaapsdijk en werd huisnummer 5 verruild voor nummer 1. Hierdoor komt ze weer dichtbij haar ouderlijk huis te wonen. “Het bleek dat 500 meter van ons pap en mam vandaan wonen zelfs te ver was”, grapt Nicole. In dit prachtige huis dicht in de buurt van de rest van de familie Van Houtum, wonen zij hier heerlijk. “De meiden vinden het heel fijn om dicht bij opa en oma en de rest van de familie te wonen, maar ik zelf ook,” vertelt Nicole. Ze wonen ver genoeg van elkaar om elkaar niet te horen maar zijn zo bij elkaar wanneer het nodig is. “Wel de lusten, maar niet de lasten” besluit Nicole gekscherend.

Tekst: Lieke van Helvoort | Foto: Wim Roefs