Leahyanne van Krieken
‘In het gareel lopen dat past me niet’
Leahyanne van Krieken (17) woont met haar ouders, een jonger zusje en een oudere broer, aan de Dorpsstraat en volgt havo 4 aan het Zwijsen College in Veghel.
Een opvallende voornaam. “Daar is er maar één van,” weet Leahyanne. “Mijn moeder heeft ‘m zelf verzonnen. Ik ben er heel blij mee. Niemand weet meteen hoe je het moet schrijven en de eerste keer noemen ze me altijd Leejanne of Lianne. Het is nooit in een keer goed. Dat vind ik veel mooier dan die standaard namen, het is uniek, niemand heeft zo’n naam, dat vind ik mooi.” Dat eigenzinnige sluit aan bij haar karakter. “Ik heb het altijd moeilijk gevonden om te doen wat iedereen doet. In het gareel lopen dat past me niet. Dat was al op de basisschool. Iedereen ging korfballen, ik heb ‘t geprobeerd maar het is niks voor mij. Toen ben ik gaan judoën in Berlicum. Dat ging heel goed, ik heb wel 200 prijzen boven staan en werd zelfs Nederlands kampioen. Toch ben ik daar ook van de een op de andere dag mee gestopt. Ik heb aan turnen gedaan en trampolinespringen, maar nu sport ik niet meer. Te druk met werken, leren en feesten.”
PSYCHOLOGIE
Dat werken doet ze in haar vrije uurtjes voor Laverhof. “Ik ga dan poetsen bij mensen in Vorstenbosch, Heeswijk-Dinther en Loosbroek. Dat vind ik fijn om te doen. Ze zijn altijd blij als je komt en het is fijn om met hen een praatje te maken. Het sociale erachter dat raakt me. Ik wil na de havo psychologie gaan studeren omdat ik geïnteresseerd ben in hoe mensen denken en waarom ze doen wat ze doen. Ik heb zelf een tijdje wat ‘last’ gehad na een grote brand bij onze buren, en toen ik hulp kreeg van een psycholoog wist ik meteen dat ik ook op die manier wil gaan helpen, en dan met name in de jeugdzorg. Ook op school vind ik de opdrachten over het menselijk brein het meest interessant. Waarom mensen op een bepaalde manier ergens op reageren, daar verdiep ik me graag in.”
DE DURSKES
Loosbroek is duidelijk te klein voor de gedreven Leahyanne. “Ik heb hier een fijne tijd gehad, maar toch ben ik heel erg ‘niet van het dorp’. Ik doe graag mijn eigen ding. Mijn vriendinnen komen allemaal van buiten het dorp. Ik fiets door Loosbroek, dat is alles. Als het kan ga ik zelf later ook in een wat groter dorp wonen, iets waar wat meer te beleven is.” Voor haar grootste hobby ‘feesten’ is ze dan ook niet vaak in Loosbroek te vinden. Alhoewel… soms komt haar grote vriendinnenclub naar de Dorpsstraat voor een feestje in haar eigen cafeetje ‘De durskes’. Ik heb een soort ‘Lunenburg in het klein’ thuis, compleet met een barretje, laserlicht en rookmachine. Daar drinken we vaak samen met vriendinnen een glaasje wijn. En ja, soms zijn er meer jongens dan meiden,” lacht ze.
Tekst: Mathieu Bosch | Foto: Tamara van Krieken