Kevin Vullings
‘Hier is het nog traditie om met heel de familie gezellig friet te halen’
Vullings Smulhoek aan de Dorpsstraat is een echt familiebedrijf, met aan het roer Kevin Vullings (bijna 24), zijn tweelingbroer Mark, hun zusje Ilse (15), moeder Patricia, vader Eddy en oom Kelly. Vullings Smulhoek is niet hun enige zaak. Kevin vertelt: “We hadden al langer het idee om met z’n allen een eigen onderneming te starten en dan bij voorkeur in de horeca. Ons avontuur begon in 2019 in onze woonplaats Middelrode. Mijn moeder zag op Facebook dat ‘Giel’s Friture’ te koop stond, de bekende verbouwde SRV-wagen die op een vaste plek in het dorp staat. Mijn moeder stuurde een berichtje in de groepsapp: ‘Dit is misschien wel iets voor ons.’ Nog geen drie weken later was het beklonken. Het grote voordeel van onze grote club van familie is dat we konden starten zonder verder personeel.
Midden in coronatijd kwamen we een evenementenkar tegen die we voor een mooie prijs konden kopen.” Kevin vertelt lachend: “Een buitenkansje, alhoewel … we kwamen er al gauw achter dat we er een hele meter af moesten halen zodat hij niet meer op de weg stuiterde. Dus hup … de slijptol erin. We knapten de wagen op en bouwden een website. Inmiddels hebben we al op veel mooie feesten en partijen gestaan.
Vullings Smulhoek begon net na de eerste coronagolf met een telefoontje van de makelaar, van wie we ook de SRVwagen kochten. ‘Rob Lunenburg zoekt iemand voor de cafetaria, mensen missen het frietje op vrijdagnacht.’ Ook dit zagen we als een mooie kans. In het begin ging het enkel over de avonden dat Lunenburg open was, later kwam de vraag of we ook buiten de openingstijden van Lunenburg Events & More open wilden gaan. We besloten: wie niet waagt, wie niet wint en gingen ervoor.”
Met drie zaken kon het aannemen van collega’s niet uitblijven. Buiten de familie werken er nog eens acht collega’s. “We zorgen ervoor dat iedereen overal kan werken, zodat we een multi-inzetbaar team hebben. Al zijn hier in Loosbroek mijn broer Mark en een collega vaak wel de vaste gezichten in het weekend.” Het was in Loosbroek wel even wennen. “Loosbroek is natuurlijk een stuk kleiner dan Berlicum/Middelrode. Wat leuk is, is dat veel mensen nog de traditie hebben om met heel de familie gezellig friet te halen. Ook komen wij graag bij de Dagwinkel, leuk zo’n echte dorpswinkel!”
‘Soms zit de satésaus tegen het plafond na zo’n avond’
Het bakken van de friet voor zowel de Loosbroekse inwoners als bezoekers van Lunenburg zorgt voor lange werkdagen op vrijdag en zaterdag. “Vaak zijn we om half twee op de zaak en om half vijf ’s nachts weer thuis. Vervolgens staan mijn moeder en ik om half 10 weer in de Smulhoek om schoon te maken, soms zit de satésaus tegen het plafond na zo’n avond. Het is druk, maar geeft vooral energie. Het leuke aan onze onderneming is dat we het echt met z’n allen doen. Elk jaar bezoeken we de Horecava, dat is een feestje. Ons pap vindt daar niet zoveel aan, dus meestal nemen we opa mee. Opa en oma springen sowieso regelmatig bij.”
Een druk bestaan zou je zeggen, maar de familieleden doen nog veel meer. “Mijn vader werkt ook als bouwer van maatkeukens, mijn zusje zit nog op school en mijn broer is elektricien. Dat is heel handig, hij zorgt voor alle reparaties. Zelf studeer ik Rechtsgeleerdheid aan de universiteit van Tilburg. Na dit jaar mag ik een master gaan doen. Er zijn verschillende dingen die ik interessant vind; fiscaal recht, contracten- en aansprakelijkheidsrecht of misschien studeer ik wel door voor advocaat. Maar je zult me later niet op de Zuidas tegenkomen, ik wil graag iets betekenen voor de minderbedeelden en dicht bij de mensen staan. Ik vind het een voorrecht dat ik kan en mag studeren. Ik begon op vmbo-t en deed daarna een mbo-studie op de dansacademie. In het laatste jaar moesten we als project een bedrijf oprichten, dat vond ik heel interessant en ik vond 19 jaar ook wat jong om al aan het werk te gaan. Ik besloot hbo-rechten te gaan doen alhoewel ik het wel spannend vond, want zou ik dit wel kunnen? Maar mijn moeder steunde me en zei: ‘probeer het. Mocht het niet lukken, dan ben je in elk geval weer een hoop wijzer geworden.’ Toen het hbo me goed af ging, bedacht ik me: dan moet de universiteit ook lukken,” lacht Kevin.
“De bedoeling is dat Mark en Ilse de zaak, als mijn ouders en oom later met pensioen gaan, zullen overnemen. Maar ik blijf hen ondersteunen met de boekhouding en administratie. Dat vind ik heerlijk. Het klinkt misschien gek; maar als ik gestrest ben, maakt dat me rustig. Het is echt een hobby.”
Tekst: Cindy van Haaren | Foto’s: Wim Roefs