portret

Jeroen van Krieken

‘Zorgen voor elkaar was altijd vanzelfsprekend’

Jeroen van Krieken (46) woont aan de Bergmolen en is geboren aan de Hoogeindsestraat in Loosbroek. Net als zijn drie oudere broers genoot hij van het buitenleven maar ook van helpen. “Zorgen voor elkaar was altijd vanzelfsprekend. We hielpen op de boerderij. De een op de tractor, de ander het hooi opsteken op de ‘balken’. Dat zorgen is gebleven, nog altijd hebben we oog voor elkaar. Zo heb ik onlangs een fietsvakantie met mijn ouders ondernomen. Fijn om ze zo van hun oude dag te zien genieten.” Jeroen besloot van zorgen zijn werk te maken. Dat begon bij de Watersteeg in Veghel waar hij als kok aan de slag ging. In ’99 maakte hij de overstap naar verpleeghuis Noorderkroon in Den Bosch. “Vorig jaar heb ik een opleiding tot welzijnsmedewerker afgerond. Juist in deze tijd is het nodig om meer welzijn te bieden. Het zijn pittige tijden, zeker wanneer er in een lockdown nauwelijks echt bezoek mogelijk is.”

GROENTESOEP

Naast het dagelijkse verzorgen, douchen en aankleden van de bewoners zorgt Jeroen nu ook voor activiteiten in de gezamenlijke huiskamer. “Koken is mijn hobby en daar ga ik dan graag mee aan de slag. Dan maken we samen een appeltaart of groentesoep. De cliënten zijn op leeftijd en hebben vaak een lichamelijke beperking, maar iedereen kan nog goed een appel schillen of boontjes doppen. Daar genieten ze echt van. En uiteraard eten we dat ’s avonds samen op. Zo zorgen we voor een thuisgevoel op een plek waar we samen kunnen zijn. In de avonden proberen we te face-timen met familie zodat er toch wat contact blijft. Zelf heb ik op de rommelmarkt een pick-up gekocht, op een karretje gemaakt en daarmee ga ik naar bewoners om plaatjes van vroeger te draaien. Dat brengt mooie herinneringen en prachtige verhalen.

FIETSTOCHTEN

Het is dankbaar werk en geeft veel voldoening, ik ga elke dag met plezier naar m’n werk en zou niets anders willen. En dat is een probleempje,” lacht hij. “Mijn vriendin Ageeth woont in Moerdijk, werkt ook in de zorg en ook zij wil daar niet weg. Dat wordt dus waarschijnlijk ooit iets tussen onze twee huidige woonplaatsen in. Maar voorlopig ben ik te verknocht aan Loosbroek. Er woont veel familie van me en ik ben actief bij de buurtvereniging, bij de Kreuge en bij de Kindervakantieweek. Daarnaast vind ik het heerlijk om lange fietstochten te maken en om uitgebreid te koken voor vrienden en dan lekker lang te tafelen. Een klein feestje binnen de regels natuurlijk. Ik zorg er altijd voor dat ik zo weinig mogelijk risico loop om niet meer problemen op m’n werk te brengen. Ik werk met kwetsbare mensen, en ik zou het heel erg vinden als door mij iemand besmet zou raken. Daarom leef ik nu echt wat zuiniger.”

Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Maddelon Dekkers.