Anne Hendriks
“Ik vind alles leuk en kan niet kiezen!”
Anne Hendriks (41) is geboren en getogen in Mill. Op haar negentiende viel haar oog op de Loosbroekse Emiel van Menzel (49). “Dat is wel een interessant exemplaar,” dacht ze destijds. Ze raakten aan de praat, en via een voetbalteamgenoot wist Anne hem uiteindelijk te vinden op MSN. Wat volgde waren berichtjes – en later zelfs lange e-mails – maar tot actie kwam het nog niet. Pas toen Anne dacht: ‘Laat maar zitten’, bloeide de liefde dan toch echt op. In 2005 kregen ze verkering en in 2011 gingen ze samenwonen in het huis van Emiel aan ’t Vunderke, waar ze samen met hun zoons Mees (10) en Remi (8) nog steeds wonen.
“In mijn tienerjaren draaide het om twee dingen: stappen en sporten,” vertelt Anne lachend. “Al op mijn achtste begon ik met voetballen. Eerst bij Juliana Mill, daarna bij SES in Langenboom en uiteindelijk bij Prinses Irene in Nistelrode, waar we op hoog niveau speelden.” Een blessure gooide helaas roet in het eten: op haar 28ste moest ze stoppen met voetballen.
Toch betekende dat niet het einde van de sportcarrière van Anne. Tegenwoordig is Anne actief in het wielrennen, hardlopen én tennissen. “Toen ik begon met fietsen, werd ik meteen enthousiast. Ik vond het mooi te ontdekken dat ik blijkbaar nog meer kan dan voetballen. In 2014 sloot ik me aan bij fietsclub ‘De Lekke Tube’ en sindsdien fiets ik wekelijks mee.” Ook het hardlopen heeft ze helemaal ontdekt. “Vroeger vond ik dat maar saai. Tot mijn dansmaatje Sandra me tijdens een festival uitdaagde om een halve marathon te lopen. Toen dacht ik: waarom ook niet? Na een goede Krollenloop van 16 kilometer liep ik in Venlo mijn eerste halve marathon, acht minuten sneller dan gepland!” En het smaakte naar meer: in oktober staat de marathon van Eindhoven op het programma. “Maar het tennissen en fietsen blijven ook. Ik kan gewoon niet kiezen,” grijnst ze, “ik vind alles leuk!”
Sporten doet Anne niet alleen voor zichzelf: ze zet zich ook in voor de jeugd. “Samen met Martijn van Pinxteren en Niels Heesakkers train en coach ik het JO9-team van SCL. Het is prachtig om te zien hoe de jongens, ieder op hun eigen niveau, écht stappen maken. Afgelopen jaar werden ze in het derde partje zelfs kampioen. Fantastisch om hun blijdschap te zien, en wij als trainers waren minstens zo trots.”
Naast haar drukke sportleven werkt Anne al vier jaar als HRM’er bij Salto, een organisatie voor basisonderwijs in Eindhoven met maar liefst 23 scholen. “Elke school heeft zijn eigen karakter. Met ons HR-team zijn we het eerste aanspreekpunt voor directies en medewerkers. Mijn focus ligt vooral op verzuim, waarbij ik zorg dat de juiste juridische stappen worden gezet. Het werk is afwisselend en dynamisch, precies wat ik leuk vind.”
Met werk, sporten én haar gezin is de agenda goed gevuld, maar er is ook ruimte voor ontspanning. “Ik rijd graag motor, dat gevoel van vrijheid is heerlijk! Daarom probeer ik regelmatig met de motor naar het werk te gaan. En hoewel het met de komst van de kinderen iets minder is geworden, bezoek ik nog steeds graag festivals, samen met Emiel of mijn stapmaatje Sandra. Ook trekken we er graag op uit met de kinderen. Maar een avondje op de bank met een filmpje is soms ook fijn.” En dan is er natuurlijk nog Loosbroek. “Ik ben vaak in het dorp te vinden. Ik ben graag van de partij en klets met iedereen. Het is hier fijn, mensen willen er samen iets moois van maken. Dat voel je echt.”
Tot slot, heeft Anne nog dromen? “Een mooie, verre reis maken lijkt me geweldig.” En natuurlijk mag een sportieve uitdaging niet ontbreken: “De Ironman of een triatlon… dat lijkt me zó gaaf!” En met een knipoog voegt ze toe: “En mijn fotoboeken afmaken, dan kan die ook eindelijk van het lijstje!”
Tekst: Cindy van Haaren | Foto: Maddelon Dekkers