Ingrid van den Akker
‘Voor mij geen verre reizen of uitgebreide vakanties maar lekker thuis in Loosbroek’
Ingrid van den Akker (60) woont samen met haar man Maarten van Pinxteren en hun twee dochters Kiki en Sara aan de Schaapsdijk.
Haar wieg stond in Nistelrode maar ze heeft Loosbroekse roots. “Mijn moeder is een Bosch en in dit dorp geboren en getogen,” vertelt ze. “Ik groeide op met twee broers. Toen ik 17 was ontmoette ik de Loosbroekse Maarten. Bij Lunenburg natuurlijk. Mijn moeder ging met haar man naar Nistelrode. Ik deed weer het omgekeerde. Mijn schoonouders hadden een huis met werkplaats aan de Schaapsdijk en dat konden we overnemen. Nadat het woonhuis verbouwd was zijn we er in 1990 gaan wonen. Het bedrijf in kunststof kozijnen werd verhuisd van Heeswijk-Dinther naar Loosbroek. In 2007 hebben we het woonhuis gesloopt en begonnen we aan het bouwen van de huidige woning. Tijdens de bouw hebben we ongeveer 2 jaar op ‘De Voordonk’ gewoond. Naast Mari en Ria Lunenburg. Een schitterende tijd. Ik had er best willen blijven wonen. In 2008 zijn we weer terug verhuisd naar de Schaapsdijk en daar is het gelukkig ook weer goed toeven, ik heb hier hele goeien aard. Intussen zijn we weer 17 jaar verder en zijn we, met het oog op de toekomst, aan het peilen of we de werkplaats van het bedrijf een andere bestemming kunnen geven. Wie weet wordt het ooit nog een plekje voor senioren of starters.”
OP Z’N BRABANTS
Toen Ingrid ruim 50 was is ze gaan werken voor de thuiszorg. Dit heeft ze 4 jaar met heel veel plezier gedaan. “Het was echt heel fijn om iets voor de cliënten te kunnen betekenen, érg dankbaar werk! Het hielp wel dat ik erg goed ben in dialect. Je legt dan heel gemakkelijk contact hier in die omgeving. Na de zorg even een kopje koffie en lekker op z’n Brabants buurten. Ik ben bang dat ze daar tegenwoordig geen tijd meer voor hebben in de zorg.” Sinds ruim 2 jaar werkt Ingrid bij Natuurcentrum de Maashorst waar ze de financiële administratie verzorgd. “Iets heel anders maar daarom niet minder leuk. Samen met een enthousiast, geweldig team educatie en vele geweldige vrijwilligers is het daar fijn werken. De leeftijd varieert van 15 tot over de 80 jaar. Ook daar kan ik gewoon op z’n Brabants mijn gang gaan. Dat is belangrijk want dat hoort nou eenmaal bij mij! Noem het eigengereid, ook goed. Ik ben wie ik ben, heb ook mijn meisjesnaam gehouden toen we trouwden. Ik ben geboren als Ingrid van den Akker en zo ga ik ook dood.”
DAGELIJKS OMMETJE
Voor de broodnodige ontspanning maakt ze graag een dagelijks ommetje om het dorp of, nog liever, door het bos met de hond Moos, de eenogige cockapoo, met net zoveel krullen als ‘t baasje. “Mijn ‘oortjes’ in, muziekje op en als niemand luistert lekker even meezingen.” Verder is de dorpsgenoot graag creatief bezig. In de ruime woonkamer staat een flink aantal fraaie stenen beelden van fors formaat. Allemaal eigen werk. “Ja, daar zitten ontelbare uren aan vijl- en polijstwerk in. Ik vond het beeldhouwen jarenlang heel mooi om te doen, maar ik heb een tennisarm en een golfarm gekregen van ‘t vele hakken. Er staan nog drie beelden ‘ten halve’, ik heb ook veel geschilderd maar ook dat staat al een tijdje op een laag pitje. Je moet er eigenlijk veel rust voor in je lijf hebben, en dat heb ik niet,” weet ze. Ook gaat Ingrid iedere dag even naar Nistelrode, even naar moeders. “Mijn broers en ik gaan, als het enigszins kan, iedere dag naar ons moeder. ’s Ochtends, ’s middags of ’s avonds. Er is eigenlijk altijd wel iemand van ons. Gewoon even weten dat het goed gaat, even thuis voelen. Mijn vader is 4 jaar geleden overleden aan kanker. In coronatijd, een zware tijd. Het gemis zal altijd blijven.”
BLIJVEN GENIETEN
Voor Ingrid is het nergens beter dan thuis. Dat geldt nu zeker voor haar plekje aan de Schaapsdijk. “Ik ben graag thuis waar ik lekker mijn eigen ding kan doen. Geen verre reizen of uitgebreide vakanties voor mij maar lekker thuis in Loosbroek. Ik hou niet van vakanties, nooit van gehouden ook. Als we vroeger met mijn ouders op vakantie gingen had ik al heimwee voordat we weggingen. Af en toe lekker een paar dagen weg samen vind ik echt wel heerlijk maar het is ook altijd weer fijn om richting Loosbroek te gaan! Ik hoop hier dan ook, samen met Maarten, oud te mogen worden in goede gezondheid. Nog lang blijven genieten van alle kleine dingen die het leven zo groots maken. Daar teken ik voor!”
Tekst: Mathieu Bosch | Foto: Maddelon Dekkers