Suzanne Buijs-Oerlemans
‘Wat eraf is kan je niet meer ziek maken’
Wim, de fotograaf staat ons al op te wachten bij de Hoogeindsestraat. Dus worden er eerst foto’s gemaakt voordat we starten met het ommetje. Suzanne en ik komen elkaar regelmatig tegen. Ze wandelt altijd samen met haar hond Boyd, die loopt lekker los en snuffelt wat rond. “Wat moeten ze over jou schrijven?” hadden haar dochters haar gevraagd. En zelf heeft ze dat gevoel ook. Maar iedereen heeft een verhaal.
ROMMELEN
Suzanne vertelt dat ze 4 dagen per week thuis werkt en dat bevalt prima. Ze werkt voor het Nijmeegse bedrijf Brain Blocks. “Een hulpmiddel dat men kan inzetten in de zorgverlening en onderwijs,” vertelt Suzanne die de cursussen die aangeboden worden regelt. “Ik geef ze niet zelf. Dat laat ik liever aan anderen over.” Ze komt oorspronkelijk uit Schijndel waar ze ergens achteraf op een boerderij woonde. Later betrok ze samen met haar man Arjan een rijtjeswoning. “Ik verhuis nooit naar Loosbroek”, had ze tegen hem gezegd maar dat gebeurde toch. Vrienden woonden er al en raadden hen aan naar een huis aan ’t Vunderke te gaan kijken. Daar kregen ze de ruimte die ze misten in Schijndel. “Onze tuin was net een schoenendoos en dat benauwde me.” Het bevalt prima in Loosbroek ook al mist ze soms het contact nu haar dochters Lonneke en Noortje niet meer op de basisschool zitten. Maar Suzanne heeft niet de behoefte om daar iets in te veranderen. Ze vindt het fijn, thuis lekker rommelen of samen met haar gezin op pad en natuurlijk de dagelijkse wandelingen met hond Boyd.
ONDERZOEK
Ondertussen lopen we verder over het zandpad wat we zijn ingeslagen vanaf de Berkenvenseweg en komt het gesprek op wat haar 10 jaar eerder is overkomen. Suzanne kreeg op haar 37ste de diagnose borstkanker. Relatief jong en heftig, zeker met een gezin met 2 jonge kinderen. Ze sloeg zich erdoorheen en vertelt nuchter over de operatie en de chemotherapie. “Misschien ben ik soms wel te nuchter maar wat eraf is, kan je niet meer ziek maken.” Het gaat goed met haar en alleen de jaarlijkse controles zorgen nog voor een beetje spanning. Dan valt het woord Huntington, de ziekte waar haar moeder 4 jaar geleden aan is overleden. Huntington is een erfelijke hersenziekte met de symptomen van Alzheimer, Parkinson en ALS en ongeneeslijk. Binnen haar familie zijn er verschillende familieleden die de ziekte hebben of er al aan zijn overleden. “Uiteindelijk blijf ik alleen achter,” realiseert Suzanne zich. Gelukkig bleek uit onderzoek dat ze het gen zelf niet heeft en dat ze de ziekte dus niet kan overdragen op haar dochters. Hier komt haar nuchterheid haar goed van pas en kan ze genieten van haar gezin en familie en dat doet ze dan ook.
Tekst: Willemien Manders. Foto: Wim Roefs