Joris van Schayk
‘Er zijn hier altijd mensen die hun schouders eronder zetten en zo krijg je samen veel voor elkaar’
Al bijna vijftien jaar woont Joris van Schayk (49) in Loosbroek. Samen met zijn partner Sandra (49), zoon Luuk (16) en dochter Isa (14) woont hij aan de Molenhoeven. Joris is geboren en getogen in Heeswijk-Dinther en Sandra is een ‘echte’ Loosbroekse. In de tijd dat Joris en Sandra wilden gaan samenwonen, was de huizenmarkt ongunstig en stond er maar weinig betaalbaars te koop. Joris en Sandra kochten daarom toentertijd een woning in Veghel, waar ook de kinderen Luuk en Isa geboren zijn. Ondertussen bleven ze wel uitkijken naar een woning in een van hun geboorteplaatsen. Uiteindelijk vonden ze in augustus 2010 hun huidige huis.
Werken in de farmacie
Joris werkt als associate director voor MSD in Boxmeer, de locatie waar onderzoek gedaan wordt naar nieuwe geneesmiddelen voor dieren. Joris heeft altijd in de farmaceutische industrie gezeten en heeft veel interesse in techniek. Hij heeft elektrotechniek in Den Bosch gestudeerd en later ook bedrijfskunde aan de Universiteit van Twente. Inmiddels werkt Joris ruim achttien jaar voor MSD, een Amerikaans bedrijf. Joris merkt dat het werken voor een Amerikaans bedrijf anders is dan voor een Nederlands bedrijf. Beslissingen worden sneller genomen en men is minder bang voor een risico.
Sportclub Loosbroek
In zijn vrije tijd is Joris leider bij het voetbalteam JO19 van Sportclub Loosbroek. Het team kent een goed seizoen en behaalt mooie resultaten. Iedere zaterdag gaat Joris mee naar de wedstrijden, die hij ook regelmatig vlagt. Zelf heeft Joris in zijn jeugd gevoetbald in Heeswijk, wat extra bijzonder was omdat hij zelf in Dinther woonde. Op dit moment zit voetbal er niet meer in, maar Joris is wel wekelijks op de tennisbaan te vinden. Vooral het husselen op dinsdagavond vindt hij erg leuk, om zo met verschillende spelers te tennissen. Het opzetten van een interne tenniscompetitie is een idee
Trots op Loosbroek
Joris is trots op Loosbroek, het verenigingsleven en de saamhorigheid. “Er zijn altijd mensen die hun schouders eronder zetten en zo krijg je samen veel voor elkaar,” vertelt Joris. “Bijvoorbeeld met de oud ijzer actie zijn veel mensen bereid om te helpen. Je hoeft er niet om te zeuren, het gebeurt gewoon.” In de tijd dat Joris in Veghel woonde, ervaarde hij dat heel anders. “Iedereen leefde daar meer voor zichzelf en er was minder contact met elkaar.” Toen Joris en Sandra vijftien jaar geleden in Loosbroek kwamen wonen, duurde het niet lang of ze kenden iedereen die ze in het dorp tegenkwamen. Joris merkt daarin de laatste jaren wel een verschil: “Er komen steeds meer mensen van buitenaf in Loosbroek wonen, ook mensen van heel ver weg. Je kent niet meer iedereen, maar daarvoor is de DORUS weer heel mooi.” Joris hoopt dat er nog veel mooie ontwikkelingen in het dorp plaatsvinden, dat het verenigingsleven bruisend blijft en dat de saamhorigheid voelbaar blijft.
Tekst: Eline Klein Kranenbarg, Foto: Eveline van Uden-Buijs