Helmi van de Wiel
‘Het blijft nog altijd een beetje thuiskomen in Loosbroek’
Helmi (56) woont in Berlicum (Middelrode) en is getrouwd met Geert van Doremalen, samen hebben ze twee zonen, Thijn 19 en Bram 22 jaar.
“Ik ben geboren en getogen aan de Molenstraat in Loosbroek”, vertelt Helmi. “Daar heb ik een mooie en onbezorgde jeugd gehad. Met veel vrienden en vriendinnen hebben we vooral veel gefeest en gevoetbald. Uiteindelijk heb ik tot mijn 25-ste in Loosbroek gewoond. Met mijn man ben ik in Middelrode, zijn geboorteplaats, gaan wonen waar we ons kunststof vloerenbedrijf Dormi hebben. Een echt familiebedrijf want onze zonen werken er inmiddels ook. Ik heb ook nog een bijbaan bij Van Lieshout Sanitair in Veghel en heb het daar prima naar mijn zin. Mooi om te combineren met Dormi. Hoewel ik alweer 30 jaar weg ben uit mijn geboortedorp, kijk ik nog altijd met plezier terug. Het was een mooie tijd. Ik heb heel lang gevoetbald bij WHV en dat kan ik gelukkig nog steeds. Ik ben eigenlijk nooit gestopt, wel geprobeerd, maar ze willen me nog niet kwijt,” lacht ze.
“Nu ben ik bij de 30-plusclub en spelen we nog af en toe op de vrijdagavond. Het is nog altijd leuk om te doen. En het blijft nog altijd een beetje thuiskomen in Loosbroek. Mijn man Geert en ik hebben er samen zo’n skonne tijd gehad, echt onvergetelijk. Loosbroek zit voor altijd in ons hart en WHV in het bijzonder. Mooi dat mijn opa Dorus van de Wiel, medeoprichter van WHV, nu nog geëerd wordt in de naam van dit blad. Ook al mijn ooms hebben bij WHV gevoetbald, behalve ons pap. Wel grappig eigenlijk. Ik heb met mijn team, met het 25 jaar bestaan van WHV, nog tegen mijn ooms gevoetbald. Ome Frans lijnrechter, ome Jan scheidsrechter en de rest Sjef, Kees en Piet voetbalden mee. Dat was prachtig. We hebben nog steeds vrienden in Loosbroek maar de tijd gaat door en we hebben ook onze activiteiten en bezigheden in onze woonplaats. Onze zoon Thijn voetbalt bij BMC en we tennissen bij de tennisclub in Berlicum dus hebben we daar ook onze vrienden en kennissen. We voelen ons thuis waar we wonen, maar Loosbroek blijft voor ons een speciaal plekje houden.”
Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Jan Gabriëls.