Paul van Doremalen
‘Imkeren zet je anders in het leven’
‘Paul van Doremalen Honing en bestuiving’ is de naam van zijn bedrijf waarmee Paul (70) zorgt voor de bestuiving van aardbeien in de kassen in het land van Maas en Waal en de Langstraat. Achter zijn huis aan de Dorpsstraat heeft hij een eigen productieruimte voor honing voor winkels en markten en wasverwerking. In de hal van zijn huis staat een klein kastje met potjes honing voor de particuliere verkoop. “Op hoogtijdagen heb ik dertienhonderd kilogram honing per jaar geslingerd,” vertelt Paul.
BIJENVOLKEN
“Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in biologie, als kind lag ik al op mijn buik in de tuin naar mieren te kijken en van mijn moeder kreeg ik biologieboeken om te lezen. Mijn eerste bijenvolk heb ik gekocht op de bijenmarkt in Schaijk. Imkeren zet je anders in het leven want je neemt anders waar. Zo zie je bloemen bloeien die je eerst nooit zag en je bent je meer bewust van de seizoenen en het weer. Imkers blijven vaak imkeren tot aan hun dood. De bijenvolken zijn de connectie met het leven. Een oud gebruik is om bij het overlijden van een imker voor zonsopgang de bijen te wekken door op de korf te kloppen en het verdrietige nieuws te melden. ‘Bietje wekt, uw meester vertrekt.’ Zo werd voorkomen dat de bijen hun imker gingen zoeken en nooit zouden ophouden met zwermen. Ik heb dat zelf ook gedaan voor een overleden collega-imker. In 2000 ben ik biologieles gaan geven op de Groenschool in Den Bosch. De laatste jaren voor mijn pensionering ben ik teamleider van de onderbouw geweest. Nu ben ik nog actief als leraar imkeren en leid ik nieuwe leraren imkeren op. Mijn imkerbedrijf wil ik inkrimpen zodat mijn vrouw Wiety en ik ook in de zomer naar onze dochter in Amerika kunnen.”
LIEFDESVERHAAL
Een andere hobby van Paul is piano spelen. “Hier zit een liefdesverhaal achter,” bloost Paul. “Ik werd vreselijk verliefd op het mooiste meisje van de klas dat altijd samen met mij naar huis fietste maar ik was erg verlegen. Mijn beste vriend stelde voor om met haar te praten maar even daarna hadden zij samen verkering. Ik denk omdat mijn vriend zo mooi piano kon spelen en daarom ben ik ook gaan spelen. Je kunt heerlijk je gevoel kwijt in muziek en ik heb ook zelf muziek geschreven. Je moet je er niet te veel van voorstellen.” Vanaf zijn veertiende jaar schaakt Paul. Als groepsleerkracht op de basisschool van Hintham gaf Paul schaakles in de klas en thuis heeft hij een grote schaakbibliotheek. Nog elke week gaat Paul naar de schaakclub in Heeswijk-Dinther. Op dit moment wil ik meer tijd krijgen om samen met mijn vrouw Wiety meer dingen te ondernemen. “Ik ben nu zeventig en ben bang dat ik er later spijt van krijg als we nu niet meer dingen samen doen. We kijken uit naar een rondreis met onze camper door Portugal.”
Tekst: Chantal Kanters. Foto: Wim Roefs.